این حلقه‌های نان با پودر کنجد یک غذای اصلی صبحانه و خیابانی در استانبول و بیشتر ترکیه است. این دستور غذای ترکی را برای خوردن صبحانه، صبحانه یا ناهار بعدی خود امتحان کنید. عالی در کنار پنیر، گوجه فرنگی، زیتون و تخم مرغ همزده!
فروشندگان خیابانی در محله من بالات در استانبول می دانند چگونه فرا رسیدن سیمیت تازه روز را اعلام کنند. من خوش شانسم. یکی از قدیمی ترین نانوایی های سیمیت استانبول درست در بالای جاده محل زندگی من است.
درست بعد از نیمه شب، شروع به کار می کنند و مطمئن می شوند که محله از غروب تا ظهر با سیمیت پخته شده در تنور هیزمی تازه تامین می شود. اول، به پرندگان اولیه که به دنبال یک نیش سریع در راه خود به محل کار هستند.
بعداً، در حالی که محله خواب آلود بالاخره بعد از ساعت ۱۰ صبح، برای فروشندگان خیابانی زنده می شود. ما دو تا داریم.
یکی از آنها کمی دیوانه است، به نوعی جذاب. او یک سینی چوبی دایره‌ای بزرگ که با سیمیت روی سرش چیده شده است، حمل می‌کند. هنگامی که یک نقطه خوب پیدا می کند، یک پایه کوچک برای سینی خود می سازد و با صدای بلند اعلام می کند:
– نان! نان تازه! نان داغ!
اگر یک بار از او خرید کنید، اصرار او وقتی دوباره شما را می بیند بی اهمیت است. من ممکن است در وسط دویدن باشم، اما او همچنان سعی می کند به من سیمیت بفروشد!
یک غذای خیابانی ترکی بسیار محبوب
سیمیت محبوب ترین و رایج ترین غذای خیابانی در استانبول و علاوه بر این در بسیاری از نقاط کشور است. اگر تا به حال به ترکیه رفته باشید، حتما با آن برخورد کرده اید.
اگر از دستفروشی خیابانی مانند ما نیست، شاید یک فروشنده کمتر مزاحم با یک گاری قدیمی با حلقه‌های نان طلایی و کنجدی روی هم چیده شده است. یا حداقل آن را به چهار قسمت تقسیم کنید و در صبحانه هتل خود در سبد نان قرار دهید.
این یکی از غذاهای مورد علاقه من برای خوردن در حین حرکت است. سیر کننده، خوشمزه و بسیار ارزان است. وقتی به ترکیه آمدم، یک سیمیت معمولاً ۱ تریلیون بود – حدود ۰.۳۰ دلار آمریکا.
در حالی که من دیده ام که خیلی ها برای خوردن مثلاً سوپ عدس ترکی در هنگام شام، سیمیت ترکی را پیشنهاد می کنند، سیمیت یک غذای صبحانه است. تا اواخر صبح، اکثر نانوایی‌های شیرینی پزی تعطیل می‌شوند یا بعدازظهرها به سمت دیگر محصولات پخته‌شده روی می‌آورند که تقاضای بیشتری دارند.
و سیمیت را باید تازه خورد. می گویند زمان مناسب برای خوردن سیمیت ۱۰ دقیقه بعد از بیرون آمدن آن از فر است. هنوز گرم است، اما نه به شدت گرم.
چه چیزی یک سیمیت را شبیه سازی می کند؟
سیمیت در اشکال و اندازه های مختلف، حتی نام های مختلف در مناطق خاصی از کشور وجود دارد. به عنوان مثال در شهر ساحلی ازمیر به نام فوت کرد.
نوع غذای خیابانی معمولاً نسبتاً نازک و فشرده است، بسیار شبیه به یک نان شیرینی چرخان. در نانوایی‌ها، معمولاً پف‌تر و از نظر بافت شبیه‌تر به یک نان سفید هستند – احتمالاً به این دلیل که از خمیر مشابهی برای نان‌ها استفاده می‌کنند.
چیزی که یک سیمیت را شبیه سازی می کند، اساساً دو چیز وجود دارد.
شکل ضروری است. در حالی که اندازه و بافت ممکن است متفاوت باشد، سیمیت همیشه حلقه ای است که از دو رشته خمیر در هم تنیده تشکیل شده است.
دوم، پوسته است. سیمیت باید آنقدر پر از کنجد باشد، فقط در هم تنیدگی خمیر باید خود نان را نمایان کند.
امروزه می‌توانید نسخه‌های سالم‌تری (؟) با پوسته تخمه‌های آفتابگردان و کدو تنبل به جای کنجد سنتی‌تر تهیه کنید. همه ترک‌ها آن را تایید نمی‌کنند، اما این گزینه وجود دارد، عمدتاً در محله‌های ثروتمندتر (و بهداشتی‌تر).
مهمتر از همه، ملاس انگور، یا ملاس انگور در ترکی، چیزی است که باعث می شود دانه ها به سیمیت بچسبند. ملاس انگور علاوه بر اینکه یک محصول طبیعی است، برای دادن طعم خاص و رنگ طلایی آن ضروری است.
این متأسفانه همیشه رعایت نمی شود. شربت گلوکز رنگی یا معادل آن برای کسانی که نسبت به قیمت و حاشیه سود هوشیارتر هستند بسیار ارزان تر از کیفیت است.
طرز تهیه سیمیت به سبک غذاهای خیابانی ترکی
انواع سیمیتی که توسط دست فروشان خیابانی فروخته می شود، به نظر من، بسیار برتر از نانوایی یا سایر نسخه ها است. اینها ترد، نازک و نسبتا فشرده هستند.
برای رسیدن به این اثر در سیمیت، نکته کلیدی در تهیه خمیر است. در مقایسه با یک نان معمولی، باید زیر خمیر و ضخیم باشد.
پاداش؟ ورز دادن کمتر، انتظار کمتر، ساختن آن را در خانه آسانتر و قابل دسترس تر می کند. حتی صبح یکشنبه!
هنگامی که به آن دست پیدا کردید، می توانید سیمیت های تازه ای مانند آن ها را در استانبول روی میز در حدود یک ساعت و نیم میل کنید. ایده آل برای پرنده های صبح زود که در تعطیلات آخر هفته کمی زودتر از بقیه از رختخواب بیرون می آیند.
و اگر این شما نیستید، ارزشش را دارد که کمی زودتر از خواب برخیزید تا آن را درست کنید. یا چرا آن را یک برانچ درست نکنید؟
دستور غذای کلاسیک ترکی
دستور تهیه این سیمیت ها را از بوراک، استاد نان در آشپزخانه رفیکا گرفتم. بوراک، به نوبه خود، آن را از رئیس خود، رفیکا بیرگول، که تجارت همه چیز را با مواد غذایی Refika’nin Mutfagi همراه با عکاس بهار کیتاپچی اداره می کند، دریافت کرد.
بهار عکاس کتاب های من است، بنابراین در طول سال ها به خوبی با آنها آشنا شدم. بوراک حتی به شکل‌دهی و پخت سیمیت‌هایی کمک کرد که برای کتاب دوم من، بادمجان و تاهینی، که در زمستان ۲۰۲۰ نروژ منتشر شد، عکاسی شده‌اند (متاسفانه کتاب در حال حاضر فقط به زبان نروژی موجود است).
به هر حال من پرت می شوم.
من این دستور غذا را به یک دلیل ساده دوست دارم: اگر آن را تا یک T دنبال کنید، سیمیت هایی که دریافت می کنید به همان اندازه خوب هستند – اگر نگوییم بهتر – از بهترین غذاهای خیابانی استانبول.
نحوه خوردن سیمیت
سیمیت را می توان همانطور که هست، به عنوان میان وعده خورد، اما من دوست دارم تکه های کوچک را پاره کنم و آنها را با کره خوشمزه کف کنم. اگر دوست دارید چیزی شیرین باشد، کمی مربا هم بد نمی شود.
با صبحانه شما هم خوشمزه است. این به سادگی یک همراه عالی برای تخم مرغ، پنیر، گوجه فرنگی و زیتون است. اگر منمن را آماده داشته باشید، خیلی بهتر است.
دستور تهیه ۶ سیمیت از هر کدام ۱۴۰ گرم، اندازه گیری استاندارد سیمیت استانبول است.
سیمیت – حلقه های نان کنجد ترکی
۶ عدد نان شیرینی
عناصر
- ۳۰۰ میلی لیتر آب ولرم
- ۴ گرم (۱ قاشق چایخوری) مخمر خشک یا ۱۲ گرم مخمر تازه
- ۵۰۰ گرم آرد نان سفید غلیظ (در صورت امکان آرد پاستا یا پیتزا – اگر نه آرد سفید معمولی نیز موثر است)
- ۸ گرم (۱ ۱/۲ قاشق چایخوری) نمک
تاپینگ
- ۱۰۰ میلی لیتر ملاس انگور (ملاس انگور)
- ۵۰ میلی لیتر آب
- ۱ سطح قاشق غذاخوری آرد سفید
- ۲۰۰-۳۰۰ گرم کنجد برشته شده
دستورالعمل ها
- یک سنگ پخت یا پیتزا را در فر قرار دهید (اگر دارید) و فر را با دمای ۲۵۰ درجه سانتیگراد (۴۸۰ فارنهایت) گرم کنید.
- مخمر و آب را مخلوط کنید. چند دقیقه بگذارید تا مخمر فعال شود.
- آرد و نمک را مخلوط کنید. مخلوط آب و مخمر را اضافه کنید. خوب مخلوط کنید و ورز دهید تا خمیر خوب به هم بچسبد، ۵ تا ۶ دقیقه. خمیر باید صاف باشد، اما نه به نرمی خمیر نان معمولی. روی آن را بپوشانید و به مدت ۳۰ دقیقه کنار بگذارید.
- ملاس انگور، آب و ۱ قاشق غذاخوری آرد سفید را در یک کاسه بزرگ و مسطح مخلوط کنید. یک بشقاب کنجد برشته شده آماده کنید. اگر فقط دانه‌های کنجد سفید (خام) دارید، آنها را در تابه‌ای خشک برشته کنید تا طلایی شوند، تابه را مرتب هم بزنید یا تکان دهید، مراقب باشید هیچ‌کدام از دانه‌ها نسوزند. این فقط چند دقیقه طول می کشد.
- خمیر را به ۱۲ قطعه به اندازه یکسان برش دهید. هر تکه را در سوسیس های بلند بغلتانید. من برای این کار از آرد اضافه استفاده نمی کنم، اما اگر خمیر خیلی چسبناک بود، یک لایه نازک آرد روی سطح آن بپاشید.
- دو عدد سوسیس خمیری بردارید و کنار هم قرار دهید. انتهای آن را به هم فشار دهید و انتهای آن را در جهت مخالف بچرخانید و باعث می شود دو سوسیس بافته و به هم گره بخورند. دو انتهای آن را به هم فشار دهید تا یک حلقه تشکیل شود. با بقیه سوسیس های خمیری این کار را تکرار کنید.
- سمیت ها را در مخلوط ملاس انگور آغشته کنید تا همه جای آن را بپوشاند. روی آن را با دانه های کنجد بپوشانید تا زمانی که نتوانید دانه دیگری روی آن آویزان کنید. در حین انجام این کار خمیر را کمی بکشید تا اطمینان حاصل کنید که سیمیت تا حد ممکن یکنواخت است. سمیت های آماده را روی یک تکه روغن پخت قرار دهید.
- قبل از قرار دادن در فر داغ، سیمیت ها را کمی صاف کنید. در دو دور بپزید تا کاملا پخته شود و بیرون قهوه ای طلایی شود، ۱۲-۱۵ دقیقه، اگر سنگ پخت یا پیتزا ندارید کمی بیشتر بپزید. به تماشا ادامه دهید و اگر سیمیت به نظر می رسد ممکن است بسوزد، حرارت را کم کنید.
- بگذارید روی توری خنک کننده خنک شود، اما نه برای مدت طولانی! بر خلاف نان، سیمیت زمانی بهتر است که در حالی که هنوز گرم است خورده شود.
